Τι είναι η Πυρρίχια Ζεύξις;
Είναι Αρχέτυπος Μινωικός Αθλητισμός.
Είναι Αρχέγονη Ελληνική γιόγκα.
Είναι Αρχέγονη Ελληνική γιόγκα.
Η Πυρρίχια Ζεύξις περιλαμβάνει τα ακόλουθα: - Σύγχρονα Μινωικά αθλήματα (ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ-ΤΑΥΡΟΚΑΘΑΨΙΑ, κοσμικό χορό, κοσμικό
λόγο και μουσική, αορατότητα, κλπ.) - Θεικές τέχνες (Ιερή τέχνη τής μεταλλουργίας, Κοσμικός Χορός, θέατρο,
αρχέγονος λόγο, εικαστικά: ζωγραφική, ποίηση, ραπτική, ονειροθεραπεία) - Πυρρίπνοες (ασκήσεις αναπνοής) - Ιερή διατροφή
- Χειροποίητες κατασκευές πρωτογενούς ύλης- Λεγόμενα (θεωρία)- Δεικνυόμενα (αποσυμβολισμοί της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας)- Κνώσσεια (διαλογισμός-προσευχή)- Δώδεκα άθλοι του σύγχρονου Ηρακλή- Λουτρά (καθαρμοί)- Πασιθέη(χαλάρωση)
Υπάρχουν τμήματα:
- Για εγκύους
- Για σύσφιξη, αδυνάτισμα, γείωση, γράμμωση, ευλυγισία, αποτοξίνωση
- Θεραπευτικά, για πονοκεφάλους, αυπνίες, πεπτικά και αναπνευστικά προβλήμτα, κλπ.
- Για αυτοβελτίωση, σωματική και ψυχική υγεία
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε τηλεφωνικά ή μέσω e-mail.
ΠΥΡΡΙΧΙΑ ΖΕΥΞΙΣ
ΑΡΧΕΤΥΠΟΣ ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
ΑΡΧΕΓΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΙΟΓΚΑ
Ή Μέθοδος , μπορεί να εφαρμοσθεί, αποκλειστικά και μόνον, από εγκεκριμένους, με την έγγραφη άδεια της Καλλιόπης Γραμματικάκη, «Πυρρίχιους Μινωικούς Μύστες».
ΠΡΟΣΟΧΗ
***ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ, ΣΕ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΕΣ –ΟΡΟΥΣ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ-ΚΛΠ , ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗ, ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ, ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 2121/92
_____________________________________
Παρακάτω, διαβάστε περισσότερα σχετικά.....
_____________________________________________________
Περιγραφή : «Πυρρίχια Ζεύξις», είναι ή , ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΙΣ-ΕΠΑΝΑΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ -& ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ μέ την εσωτερική μας Υπέρτατη Αλήθεια, μέ τό Καθολικό Σύμπαν, και μέ τόν Θεό, και επιτυγχάνεται μέσω του Αρχέτυπου Αναμνηστικού Μινωικού Αθλητισμού. Βασίζεται στήν ΑΝΑΜΝΗΣΗ & ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ τών Συμπαντικών Αρχέτυπων Ακασσικών Αρχείων , αναβιώνοντας την αρχαία Ελληνική Σοφία. Ή Πυρρίχια Ζεύξις είναι Αρχέτυπος Αναμνηστικός Μινωικός Αθλητισμός, και , διδάσκεται με αναμνηστικό μυητικό τρόπο, μέσω τών Μυστηριακών Μινωικών Αθλημάτων πού πρωτοδίδαξε ό Ιδαίος Δάκτυλος- Κουρήτης-Ήρωας Ηρακλής. Πρόκειται για τον ΑΠΟΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ & ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ τής αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας στό ανθρώπινο σώμα(μικρόκοσμος) ,καθώς και για την αναβίωση και Πρακτική Εφαρμογή της αρχαίας Ελληνικής Σοφίας, στην καθημερινή ζωή τού αθλητή ασκούμενου στην Πυρρίχια Ζεύξη.
Τί περιλαμβάνει ή Πυρρίχια Ζεύξις ; Ή Πυρρίχια Ζεύξη περιλαμβάνει τρία μυητικά Αναμνηστικά επίπεδα : Νήτη, Μέση, και Υπάτη 1. Πρώτος βαθμός μύησης- «ΝΗΤΗ»: Περιλαμβάνει τρείς βαθμίδες μύησης , την ΚΛΕΙΩ πού αφυπνίζει την πρώτη πνευματική «Πύλη τής Κελαινώ»(μουλαντάρα τσάκρα), την ΕΥΤΕΡΠΗ πού αφυπνίζει την δεύτερη πνευματική «Πύλη τής Μερόπης» (σβατισθάνα τσάκρα), και την ΘΑΛΛΕΙΑ, πού αφυπνίζει την Τρίτη πνευματική « Πύλη της Ηλέκτρας». Οί αρχέτυπες Τέχνες πού διδάσκονται(μέσω τής ανάμνησης), είναι: Ή Τέχνη τού Ηνίοχου,ή τέχνη τής Οπλασκίας και ή τέχνη τής Τοξοβολίας. 2. Δεύτερος βαθμός μύησης-«ΜΕΣΗ»:.Περιλαμβάνει 3 βαθμίδες μύησης. Τήν ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ, πού αφυπνίζει τήν έκτη πνευματική «Πύλη τής Ταυγέτης» (-άτζνα τσάκρα). Τήν ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ πού αφυπνίζει την Πέμπτη πνευματική «Πύλη της Μαίας»,(-βισούντι τσάκρα),..Τέλος ή ΕΡΑΤΩ αφυπνίζει την τέταρτη πνευματική «Πύλη τής Αλκυόνης»,(-αναχάτα τσάκρα), Οί αρχέτυπες τέχνες πού διδάσκονται(μέσω τής ανάμνησης), , είναι: Ή τέχνη τής Λύρας , ή τέχνη τής Μουσικής, και ή τέχνη τής Αστρονομίας. 3. Τρίτος βαθμός μύησης- «ΥΠΑΤΗ»: Περιλαμβάνει τρείς βαθμίδες μύησης.Τήν ΠΟΛΥΜΝΙΑ πού αφυπνίζει την έβδομη πνευματική «Πύλη της Αστερόπης (-σόμα τσάκρα), Ή δεύτερη βαθμίδα μύησης, ή Ουρανία, συνδέεται μέ τήν όγδοη πνεύματική πύλη, τήν Πύλη τής Οικουμενικότητας, Ή Τρίτη βαθμίδα ή ΚΑΛΛΙΟΠΗ συνδέεται μέ τήν ένατη Πνευματική Άπυλη Πύλη(Κορυφή τού ανθρώπινου Ολύμπου-Σινά,,Πύλη των Θεών-Αντασκαράνα) . Οί αρχέτυπες τέχνες πού διδάσκονται(μέσω τής ανάμνησης), στον τρίτο βαθμό της Υπάτης, είναι: ή τέχνη της Πυρομεταλλουργίας, και τά Ταυροκαθάψια.
Σε κάθε επίπεδο μύησης τής Πυρρίχιας Ζεύξης, διδάσκονται τά εξής : Οικουμενικά, Συμβολικά, Ευπνοή, Ευρωστία, Μινωικά Αθλήματα, Άμάλθεια, Πασιθέη, Σιγησία, Αγωγή Αυτοχθονίας, Λουτρά, και Καθαρμοί. Ή Ευρωστία περιλαμβάνει: Συγγυμνάσια-Κωρυκομαχίες-Πάλη-Κοσμικός Χορός-Χοροθεραπεία-Ακροχειρίες-Toξοβολία-Θεραπευτικά γυμνάσια-Παιδικά γυμνάσια-Γυμνάσια Υπερηλικών-Γυμνάσια ενηλίκων-κλπ. Τά Μινωικά Αθλήματα πού διδάσκονται είναι : Τοξοβολία- Πάλη- Κωπηλασία-Δρόμος-Ναυσιπλοία – Παγκράτιο – Ταυροκαθάψια- Αρματοδρομίες-Πυρρίχιος Χορός -κλπ Ή Διδασκαλία-Μύηση τής Πυρρίχιας Ζεύξης, στο τρίτο Χρυσό επίπεδο μύησης της «Υπάτης», περιλαμβάνει στοιχειώδη , βασική εκμάθηση σε : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Αρχαία Ελληνική Μυθολογία, Γραμμική β- Μινωική Γραφή, Βυζαντινή Μουσική-Ψαλμοί-ΣΙΓΗΣΙΑ - Γεωπαθολογία-Ιερή Γεωγραφία-Αριθμοσοφία-Ανατομία-Εικαστικά-Θέατρο-Χορός-Ψαλμοί-Τραγούδι-Κοπτική Ραπτική-Μαγειρική-Πεζοπορίες-Αναρρίχηση-Ψάρεμα-Κηπουρική- επιβίωση σέ ακραία καιρικά φαινόμενα-Ανατομία, Ορειβασία-Κάμπινγκ-Πρώτες Βοήθειες-Τεχνικές Αυτοάμυνας-Αυτοχθονία-κλπ Τά Οφέλη τής Πυρρίχιας Ζεύξης Πρόκειται γιά ψυχοσωματικές ασκήσεις- «ΚΛΕΙΔΙΑ», πού απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες, καί πού ενδυναμώνουν-επανασυνδέουν-εναρμονίζουν « σώμα – ψυχή-πνεύμα», με το κοσμικό γίγνεσθαι, και τον Θεό.. Ή Πυρρίχια Ζεύξις, είναι τό «κλειδί» πού αποκωδικοποιεί τά Αρχέτυπα Ακασσικά συμπαντικά αρχεία, καί ανοίγει αυτόματα τά μυστικά περάσματα, «Πνευματικές Πύλες» (τσάκρας), απελευθερώνοντας, το ανθρώπινο «Δίκτυο Επικοινωνίας» πού επανασυνδέει τόν άνθρωπο μέ ό,τι είναι μέσα του και ό,τι είναι γύρω του.
Ενεργοποιεί τό έν δυνάμει ανθρώπινο Πύρ, δηλαδή τήν ΠΙΣΤΗ τήν ΑΓΑΠΗ καί τήν ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, επιτυγχάνοντας τό ΑΝΟΙΓΜΑ και απελευθέρωση τών «Κόμπων» τού σκέπτεσθαι- τού αισθάνεσθαι και τού πράττειν, απελευθερώνοντας την ελεύθερη καί ανεμπόδιστη Ροή τού Χα! Χα! Χα! (ΧΑΡΑΣ- ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ) μέσα στόν άνθρωπο. Ταυτόχρονα, απελευθερώνει ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΕΣ, αναμνηστικές, Κινήσεις-Ήχους-Ρυθμούς-Μελωδίες-Αρμονίες-Στάσεις-Όρχήσεις – Χορούς -κλπ, ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΕΣ μέ τίς εσωτερικές, τίς συμπαντικές και τίς πολιτισμικές-πνευματικές δονήσεις, τής εκάστοτε καινούργιας ημέρας,ώρας-τόπου καί χρόνου. Μέ τήν Πυρρίχια Ζεύξη, ό άνθρωπος απελευθερώνεται από τίς στερεότυπες καθημερινές του συνήθειες, πού όσο σωστές και αν είναι,τόν τοξινώνουν και τόν αλυσσοδένουν όλο και περισσότερο, σέ ένα ψυχαναγκαστικό πλασματικό κόσμο σταθερότητας και ακινησίας, αρρώστειας και δυστυχίας, τού «ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ» και του «Δήθεν».. Με την Πυρρίχια Ζεύξη, ό άσκούμενος-αθλητής, ξαναθυμάται, νά Εναρμονίζεται, νά ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ και νά ΣΥΝΤΟΝΙΖΕΤΑΙ, μέ τήν εκάστοτε ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ τής κάθε νέας ημέρας, και ώρας. ΞΑΝΑΘΥΜΑΤΑΙ να αισθάνεται, πώς ή κάθε νέα ανατολή τού ηλίου, είναι και Αναγέννηση τού σώματος, της ψυχής ,και τού πνεύματος του, ( ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥ) ,μέσα του… Ή Πυρρίχια Ζεύξις, δέν είναι ένας ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΟΣ τυφλοσούρτης συγκεκριμένων επαναλαμβανόμενων κινήσεων τίς οποίες ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ ό ασκούμενος νά κάνει, προκειμένου νά είναι υγιής. Πρόκειται για ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟ ΑΝΑΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ δονήσεων του ασκούμενου αθλητή, με το Σύμπαν και τον Θεό. Μέσω της Πυρρίχιας Ζεύξης, επιτυγχάνεται ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ (=δηλαδή ελεύθερη και ανεμπόδιστη Αρμονική επικοινωνία) των ψυχοσωματικών δονήσεων του αθλητή-ασκούμενου, με τις συμπαντικές δονήσεις και τον Θεό. Επικοινωνία
Πρόκειται γιά σύνολο διαφορετικών κάθε φορά αυτόματων αρχετυπικών-αναμνηστικών «ασκήσεων», συντονισμένων με τις συμπαντικές δονήσεις, το εξωτερικό περιβάλλον, τις ψυχοσωματικές ανάγκες του ασκούμενου, το κλίμα , την θερμοκρασία, τον αέρα, την υγρασία,τά βιομαγνητικά πεδία, κλπ της εκάστοτε ημέρας, ώρας, μήνα,εορτής, τόπου, και χρόνου…πού πηγάζουν , από τήν ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΗ ΡΟΗ ΧΑΡΑΣ (ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ), και από τον ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ δονήσεων μέ τήν εκάστοτε καινούργια συμπαντική πληροφορία ,ημέρα , ώρα, τόπο, και με τις ψυχοσωματικές ανάγκες τού κάθε ασκούμενου. Μέσω τού ανοίγματος της πνευματικής ΚΑΡΔΙΑΣ και της απελευθέρωσης τής εσωτερικής ΧΑΡΑΣ-ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ επιτυγχάνεται ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ και ΕΝΑΡΜΟΝΗΣΗ των Γυμνασίων σύμφωνα με τά άτομα τής εκάστοτε ομάδας, τήν ώρα, τόν χώρο, τόν χρόνο, τά γεωμαγνητικά πεδία τού περιβάλλοντος χώρο-χρόνου, τά θρησκευτικά-Χριστιανικά ήθη και έθιμα, κλπ.Έτσι , κάθε μάθημα είναι ξεχωριστό και μοναδικό, όπως ξεχωριστό και μοναδικό είναι τό κάθε νέο λεπτό τής κάθε νέας ημέρας…Έτσι,με κάθε νέο μάθημα, ό ασκούμενος-αθλητής ανανεώνεται και ξανακαινουργιώνει ανακαλύπτοντας νέες αναμνήσεις,και νέες πτυχές του εαυτού του, πού συνοδεύονται μέ νέους εσωτερικούς και εξωτερικούς ορίζοντες θέασης και αντίληψης… Μέ τήν Πυρρίχια Ζεύξη, ό άνθρωπος απελευθερώνεται από τίς στερεότυπες καθημερινές του συνήθειες, πού όσο σωστές και αν είναι, λόγω προσκόλλησης, τόν τοξινώνουν και τόν αλυσσοδένουν όλο και περισσότερο, σέ ένα ψυχαναγκαστικό πλασματικό κόσμο ακαμψίας και αδράνειας, αρρώστειας και δυστυχίας, τού «ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ». Ό πυρρίχιος άθλητής-ασκούμενος, ξαναθυμάται, νά Εναρμονίζεται, νά ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ και νά ΣΥΝΤΟΝΙΖΕΤΑΙ, μέ τήν εκάστοτε ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ τής κάθε νέας ημέρας, ευγνωμονώντας για την κάθε νέα ανατολή τού ηλίου,
και τήν Αναγέννηση τού σώματος, της ψυχής ,και τού πνεύματος του, ( ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥ) ,μέσα του… Μέ τήν πυρρίχια ζεύξη, ό άσκούμενος-αθλητής, απελευθερώνεται από τίς ψεύτικες καθημερινές ανάγκες και επιθυμίες, τού ψυχαναγκαστικού «ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ», και περιορίζεται μόνο στίς αληθινές φυσικές ανάγκες τού «ΕΙΝΑΙ».Ξαναβιώνει την ΑΥΤΟΧΘΟΝΙΑ του,(ΓΕΙΩΣΗ), δηλαδή, την εσωτερική Αληθινή Αγνή του ταυτότητα. Χαίρεται γιά τήν εσωτερική του πληρότητα ( Κάλλος), όπως ακριβώς τού χαρίσθη από τόν Πανδημιουργό. Αισθάνεται ευγνωμοσύνη και ευτυχία γιά τήν έν δυνάμει Αυτοχθονία(Γνησιότητα-αυθεντικότητα-αγνότητα-πληρότητα του), πού αποτελεί τό «γνώθι σαυτόν». Νοιώθει πλήρης, μέ τό ΟΠΛΟ-προστασία της εωτερικής Αλήθειας τού «ΕΙΝΑΙ», μέ τό οποίο τόν εφοδίασε ό Θεός, πετώντας στά σκουπίδια, κάθε περιτή περικάλυψη (καλώπισμα) τής δυστυχίας τής άγνοιας και τού «ΔΗΘΕΝ». Επανασυνδέεται, βιώνοντας με όλες του τις αισθήσεις στο 100%, το ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ με ευτυχία και ευγνωμοσύνη , καθώς καί τήν αλήθεια και αγνότητα τής φύσης.Συντονίζει τήν απλή καθημερινότητα του, σύμφωνα μέ τούς βιορυθμούς τού Καθολικού σύμπαντος και τού Θεού. με την αλήθεια του σύμπαντος και του Θεού.Αποκτά οικουμενική Θέαση-σκέψη καί αντίληψη. Σε συνδυασμό μέ καθημερινή άσκηση σώματος-ψυχής-νού καί αναπνοής-, φυσικής διατροφής-, χρησιμοποιώντας φυσικά-οικοδυναμικά καθημερινά αναλώσιμα όπως (ενδυμασία-στρώμα και μαξιλάρι ύπνου-υποδήματα-εσώρουχα,σπίτι-κλπ).. Αντικαθιστώντας τά χημικά και πλαστικά μέ τά φυσικά και αγνά, υλικά επαναρρυθμίζοντας τήν πολικότητα τού σώματος του, σύμφωνα μέ εκείνη τής γής και τού σύμπαντος. Ξαναθυμάται και επανασυνδέει κάθε δραστηριότητα τής απλής καθημερινότητας,μέ τήν δύναμη τής Πίστης, τής Ευγνωμοσύνης και τής Προσευχής, πού ενεργοποιούν τό μεταφυσικό και Υπερφυσικό φαινόμενο «PLACEBO»,
εξασφαλίζοντας τήν Ευκρασία(Υγεία) –και τήν Αρμονία. «Ή ΠΙΣΤΗ ΣΩΖΕΙ». Μέ τίς Αρχετυπικές χορευτικές «κινήσεις ΚΛΕΙΔΙΑ», πού εναρμονίζουν τό σώμα - τήν αναπνοή- τόν λόγο- τήν μουσική-και τήν οικουμενική αφύπνιση, απελευθερώνονται οί εσωτερικοί αυτόχθονες(αυτόματοι) μηχανισμοί Ευκρασίας (Υγείας), Ευρωστίας , και Πνευματικής Αθανασίας. Αποσυμβολίζοντας και Αποκωδικοποιώντας στο ανθρώπινο σώμα, την αρχαία Ελληνική Μυθολογία(=Κοσμογονική Αληθολογία), και τίς μυθικές μορφές ( Τιτάνες-Ήρωες-Ολύμπιοι Θεοί-Νύμφες-Κένταυροι-Ιδαίοι Δάκτυλοι(Κάβειροι-Κουρήτες)… ,επιτυγχάνονται, στήν απλή καθημερινή ζωή τού ανθρώπου, ή Ιερή τέχνη τής Μινωικής ΠυροΜεταλλουργίας, οί 12 Άθλοι τού εσωτερικού ΗΡΑΚΛΗ, ή αργοναυτική εκστρατεία, καί τά Μινωικά Αθλήματα. Έτσι ό ασκούμενος-αθλητής ξαναθυμάται το «ΜΕΤΕΡΙΖΙ» καί τίς «Ρίζες» του, αφυπνίζοντας, τις ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΑΡΧΕΤΥΠΕΣ-ΑΚΑΣΣΙΚΕΣ ΠΡΟΓΟΝΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ, πού τον βοηθούν στην αυτογνωσία και εσωτερική του ΧΑΡΑ και ΕΥ+ΤΥΧΙΑ. Τά Γυμνάσια-Αθλήματα της Πυρρίχιας Ζεύξης Ανακουφίζουν από Πονοκεφάλους, πόνους στην Μέση, στα Γόνατα, και στον Αυχένα. Χαρίζουν Αυτοπεποίθηση, Ασφάλεια, Εσωτερική Χαρά και Αρμονία. Βελτιώνουν την Αναπνοή, και ανακουφίζουν από στηθάγχη, Άσθμα, Βρογχίτιδες, Αναπνευστικές διαταραχές Βελτιώνουν την Όραση, τις εγκεφαλικές λειτουργίες και την Μνήμη Αποτοξινώνουν το σώμα, και βελτιώνουν τον Μεταβολισμό Ανακουφίζουν από Αρθρίτιδες- και Ρευματισμούς. Ανακουφίζουν από Πρηξίματα και Κατακράτηση υγρών.
Δυναμώνουν το Μυικό-Νευρικό-Ορμονικό-Πεπτικό-Απεκκριτικό-Κυκλοφορικό καί Λεμφικό σύστημα. Αδυνατίζουν. Θεραπεύουν. Ανακουφίζουν από το Στρές,Πανικούς, ΦοΒίες, την Μελαγχολία και την Κατάθλιψη. Αυξάνουν την λίμπιντο, την Γονιμότητα, την Ζωτικότητα και την Μακροζωία. Αναζωογοννούν τά κύτταρα, τά ζωτικά όργανα, τους αδένες και χαρίζουν νεότητα και ψυχοσωματική υγεία Γειώνουν το σώμα και ανακουφίζουν τά πόδια . Επανασυνδέουν και εναρμονίζουν, τον αθλητή με την εσωτερική του αλήθεια, το σύμπαν και τον Θεό. Εξισορροπούν και χαρίζουν σωματική-οργανική και ψυχική ευλυγυσία, υγεία,χαρά, και ευτυχία. Χαρίζουν ευημερία σε όλους τούς τομείς τής ζωής. Οί αρχετυπικές χορευτικές στάσεις-κινήσεις κλειδιά, επίσης, εναρμονίζουν τό σώμα-ένστικτα –ΓΗ, μέ τά συναισθήματα-σκέψεις-πράξεις-ΎΔΩΡ, μέ τήν ψυχή-ΑΗΡ, και μέ τό Πνεύμα-ΠΥΡ. Έτσι, επιτυγχάνεται ή «ΤΕΤΡΑΚΤΥΝΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ» (Συμπαντικός Σταυρός), απελευθερώνοντας τήν Οικουμενική αθάνατη φύση και το «κατεικόνα και καθομοίωσιν» τού άνθρώπου.… Μέ τίς Αρχετυπικές χορευτικές «κινήσεις ΚΛΕΙΔΙΑ», πού εναρμονίζουν τό σώμα - τήν αναπνοή- τόν λόγο- τήν μουσική-και τήν οικουμενική αφύπνιση, απελευθερώνονται οί εσωτερικοί αυτόχθονες(αυτόματοι) μηχανισμοί Ευκρασίας (Υγείας), Ευρωστίας , και Πνευματικής Αθανασίας. Μέσω τής Πυρρίχιας Ζεύξης, ξαναθυμάσαι τήν οικουμενική σου ταυτότητα.Ξαναθυμάσαι νά συμπεριφέρεσαι,-νά αισθάνεσαι, και νά σκέπτεσαι ΣΥΝΘΕΤΙΚΑ(ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑ), καί σέ εναρμόνιση μέ τό καθολικό σύμπαν και μέ τόν Θεό. Μαθαίνεις
τά όρια σου, διευρύνεις τούς ορίζοντες σου. Μπορείς νά είσαι σέ εγρήγορση και σέ χαλάρωση ταυτόχρονα, αφού ξαναγίνεσαι ό αληθινός σου εαυτός. Αποκτάς αυτοπεποίθηση, ασφάλεια , σιγουριά και Πληρότητα, αφού ξαναβρίσκεις τό κέντρο σου. Απελευθερώνεις τούς χωροχρόνους σου, χαίρεσαι τήν ζωή σου μέ ευγνωμοσύνη, (κάτι πού ξεχνάς όταν σέ παρασύρει ή ατέλειωτη πλάνη τής καθημερινότητας). Ανακαλύπτεις τό κέντρο σου, σέ όλους τούς τομείς τής ζωής σου,και αυτό σέ βοηθάει νά ξανανοιώσεις αγάπη-ελευθερία-χαρά-αρμονία και πληρότητα.
ΠΡΟΣΟΧΗ
***ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ, ΣΕ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΕΣ –ΟΡΟΥΣ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ-ΚΛΠ , ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗ, ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ, ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 2121/92
ΑΡΧΕΤΥΠΟΣ MINΩΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Αρχέγονη
Ελληνική Γιόγκα
Ή Πυρρίχια Ζεύξις μπορεί να εφαρμοσθεί,
αποκλειστικά και μόνον, από εγκεκριμένους, με την έγγραφη άδεια της Καλλιόπης
Γραμματικάκη, «Πυρρίχιους Μινωικούς Μύστες».
ΠΡΟΣΟΧΗ
***ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ, ΣΕ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΕΣ –ΟΡΟΥΣ-ΤΕΧΝΙΚΕΣ-ΚΛΠ , ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗ, ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ, ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 2121/92
Υγεία, (έκ τού υγρός, δηλαδή Υ - τής
ισορροπίας+ΡΟΗ) σημαίνει τήν ελεύθερη και ισορροπημένη ροή τών
σωματικών καί θυμικών ρευστών.Σωματικά ρευστά είναι τό αίμα, ή λέμφος,
τό σπέρμα, ό ιδρώτας, τό σάλιο,κλπ. Θυμικά ρευστά είναι τά συναισθήματα, οί
συμπεριφορές καί οί σκέψεις, πού όλα
συνδέονται άμεσα μέ τήν Ειμαρμένη(Πεπρωμένο ή κάρμα) τού κάθε ανθρώπου.
Ευτυχία, (έκ τού Εύ+Τεύχω=κατασκευάζω),,
σημαίνει, τήν κατασκευή τού « Εύ», δηλαδή τού Απλού, τού Αγνού, καί τού Καλού.
«Το καλόν, απλούν, τό κακόν, πολύμορφον».Καλόν έκ τού άλιος-ήλιος-φωτεινός-καθαρός-αγνός-διαυγής-λαμπρός.
Ευρωστία,(Έκ τού
Εύ+Ρώ+Στ- τού ίστημι) σημαίνει ή καλή σωματική κατάστασις.Καί Ρώμη (Έκ τού
ρώομαι=κινούμαι ορμητικώς, καί τού ρώννυμι=δυναμώνω), σημαίνει ή σωματική
ισχύς.Ό Ησύχιος τό ετυμολογεί έκ τής Ράγας πού σημαίνει δύναμις, ορμή, πιθανόν,
έκ τού Ρήγνυμι.
Δύναμις (έκ τού
Δύω-Δύνω=Βυθίζω, ή Διαίω=τεμαχίζω. «Δύναμις εστί, ή δύνουσα καί πράττουσα, καί
διαιρούσα τόν ανθιστάμενον».Σύμφωνα μέ τόν Πλάτωνα «Ού τ’αυτόν είναι
δύναμιν τε και ισχύν.Αλλά τό μέν καί από επιστήμης γίγνεσθαι
τήν δύναμιν, ισχύν δε, από φύσεως.» Σύμφωνα μέ τόν Πτολεμαίο «Δύναμις μέν, καί
από επιστήμης γίνεται, καί μανίας, καί θυμού…Ή δέ ισχύς, από φύσεως σώματος.».
Συνώνυμη λέξις τής Δυνάμεως είναι ή
«Δρίς», έκ τού Δ τής δυνάμεως, Ρ τής ροής,+κατάληξις –ις=Δύναμις.
Αγών (έκ τού
Άγω+Ών), σημαίνει προχωρώ μονίμως, μέ σκοπό νά ξεπεράσω τόν εαυτό μου. «Τό δέ
γυμνάζεσθαι, εστί κυρίως, τό γυμνόν αγωνίζεσθαι».Καί «Αγαθός , ό Άγαν θέων, ό ταχύς».Ή γυμνότης
αναγάγει στό αληθινό Κάλλος, υπενθυμίζοντας, τήν σοφή ρύση: «Έστε φιλόκαλοι,
καί ουχί καλλωπισταί.Τό γάρ καλλώπισμα, αποκρύπτει τό ελλιπές , τό δέ κάλλος,
φανερώνει τό πλήρες».Νά γιατί , οί αρχαίοι Μινωίτες αθλητές, σέ πολλά αθλήματα
ήσαν γυμνοί,(θεωρώντας τήν μή γύμνια, ώς μέγιστη βαρβαρότητα καί πλάνη, σέ
αντίθεση μέ τήν γύμνια, πού φανέρωνε τήν
γυμνή αλήθεια ,δηλαδή τό κάλλος.
Άθλος, (έκ τού επιτατικού Α+Τλάω),
σημαίνει: «Άθλον, τό διδόμενον τώ
καρτερούντι καί νικώντι».
Ετυμολογικά, ή
λέξη ΑΘΛΟΥΜΑΙ ( έκ τού Α + ΤΛΑΩ-ΤΛΩ = δέν σπάω, δέν λυγίζω ,
υπομένω), σημαίνει ΥΠΟΜΕΝΩ. ..Άρα,
ΑΘΛΗΤΗΣ σημαίνει « ό υπομένων», καί ΑΘΛΗΜΑ, «ή διαδικασία, μέσω της οποίας καλλιεργείται ή υπομονή».Αθλητικοί Αγώνες
συμπερασματικά, είναι « οί αγώνες Υπομονής».
Επειδή ό άνθρωπος
είναι Διφυής, δηλαδή έχει φύση
σωματική και πνευματική,σημαίνει πώς
κάθε προσέγγισις περί τής ανθρώπινης
υγείας καί ευρωστίας, γιά νά είναι ολοκληρωμένη, χρειάζεται νά εμπεριέχει
παράλληλα, καί τίς δύο προσεγγίσεις.
Μόνο ή σωματική άσκησις είναι
ελλιπής, διότι ή υγεία καί ή ευλυγυσία τού σώματος,δέν αρκεί , όταν ή ψυχή είναι
άκαμπτη καί βαριά , γεμάτη από
λύπη,ακαμψία, θυμό, απογοήτευση καί
δυστυχία.Κάθε ακαμψία σέ ορισμένες περιοχές τού σώματος, ή καί σέ
ολόκληρο τό σώμα, εμπεριέχει κεκρυμμένη
ακαμψία πού σχετίζεται μέ αντίστοιχο τομέα τής ζωής σέ ψυχικό επίπεδο, καί
αποτελεί καί τήν αληθινή αιτία τού προβλήματος.Γιά παράδειγμα, ένας
άκαμπτος αυχένας, εμπεριέχει κεκρυμμένη
αντίστοιχη ακαμψία επικοινωνίας καί έκφρασης, πού σχετίζεται μέ λάθος
συνήθειες συμπεριφοράς-συναισθημάτων-και
τρόπου σκέψεως, πού άν αυτά δέν μαλακώσουν καί αλλάξουν, όσα φάρμακα ή
χειρουργικές επεμβάσεις καί άν κάνει ό ασθενής, δέν θά καταφέρει νά θεραπεύσει
τήν ακαμψία καί τούς πόνους καί τά προβλήματά του, παρά μόνο θά καταπραύνει
προσωρινά και μόνο τά συμπτώματα (και όχι την αιτία), για νά επανέλθουν αργότερα και δριμύτερα.
Προβλήματα τού
συκωτιού, όπως,αυξημένη χοληστερίνη ,δέν θά θεραπευθούν ποτέ, όσα φάρμακα καί
άν πάρει κάποιος ασθενής, εάν παράλληλα, δεν μαλακώσει τόν θυμό του,καί δέν αποδεχθεί
τήν εσωτερική του αλήθεια καί πραγματικότητα.
Πόνοι τής μέσης ,
δέν θά θεραπευθούν ποτέ ,εάν παράλληλα ό ασθενής, δέν αναγνωρίσει τά
ανεκδήλωτα κατακρατημμένα συναισθήματα του,καί άν δέν αγαπήσει,τήν
αληθινή του φύση καί προέλευση.
Ή λάθος στάση του
σώματος,και τά μυοσκελετικά προβλήματα πού την συνοδεύουν, δεν θα διορθωθεί
ποτέ, αν δεν αλλάξει ή στάση πού αντιμετωπίζει και προσεγγίζει ντήν ζωή του ό
κάθε άνθρωπος, κ.ο.κ..
Πράγματι , ή
υπομονή χαρίζει ευλυγυσία όχι μόνο τού
σώματος, αλλά πρωτίστως καί τής ψυχής, θυμίζοντας τό ρητό «Νούς Υγιής έν
σώματι υγιή», δυναμώνοντας τίς αντοχές καί επιτρέποντας τήν Υπέρβαση κάθε
δυσκολίας καί εμποδίου (όχι μόνο σέ σωματικό, αλλά καί σέ ψυχικό, καί
πνευματικό επίπεδο).
Ενώ ό σύγχρονος
άνθρωπος, έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ
τεχνολογικά, πάρα πολύ, έχει
περιορίσει τίς χαρές τής ζωής του, στήν
αφθονία υλικών αγαθών, ξεχνώντας τήν διφυή του φύση.Μέσα από τους γρήγορους
ρυθμούς τής καθημερινότητας του, αναλλώνει όλη του τήν ενέργεια καί τόν χρόνο
του, στήν απόκτηση όλων και περισσότερων
υλικών αγαθών , χρημάτων και φήμης,περιορίζοντας ολόκληρη τήν ζωή του, στό ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ καί όχι στό ΕΙΝΑΙ.
Ή τεράστιες βιομηχανίες διαφήμισης, γιά νά αυξήσουν τούς τζίρους τους, τόν
έχουν γεμίσει από αμέτρητες υλικές ανάγκες ,αυξάνοντας ολοένα καί περισσότερο
τούς φόβους καί τήν ανασφάλειά του, μέ σκοπό νά τόν κάνουν εξαρτημένο
ψυχαναγκαστικό καταναλωτικό άτομο, δουλεύοντας γιά όλη του τήν ζωή προκειμένου νά μπορέσει νά αποκτήσει όλο και
περισσότερα υλικά αγαθά, τά οποία όμως, στήν πραγματικότητα, τού είναι εντελώς
άχρηστα. Αποτέλεσμα ,όλων αυτών, είναι νά βρίσκεται διαρκώς υπό
ψυχαναγκαστική συγκινησιακή πίεση, καί γιά νά καταφέρει νά ανταπεξέλθει τής πίεσης
,βρίσκεται σέ διαρκή συστολή άμυνας καί ακαμψίας. Τίς πνευματικές αξίες τίς έχει περιορίσει, μονάχα μέσα στό μυαλό
του, καί ό ελεύθερος του χρόνος, γιά τήν κάλυψη τής αληθινής του ανάγκης, γιά ελευθερία, ξεγνοιασιά, αγάπη, ασφάλεια, καί χαλάρωση, είναι ανύπαρκτος, καταφεύγοντας σε υποκατάστατα, καί στίς εύκολες
προσωρινές λύσεις , όπως γιά παράδειγμα, ή χρήση χημικών ουσιών,
φαρμάκων, τσιγάρου, ναρκωτικών, αλκοόλ, χημικών ελιξηρίων υγείας καί ευεξίας,
κλπ. Ή ξεγνοιασιά έχει μετατραπεί σέ καχυποψία πρός κάθε τι πού βρίσκεται γύρω
του, καί ακόμα καί πρός τήν ίδια τήν
ζωή.Βρισκόμενος σέ συνεχή αμυντική στάση άμυνας,κλείνει κάθε πύλη
αληθινής επικοινωνίας και χαράς.Ή εμπιστοσύνη είναι γι’αυτόν κάτι ανύπαρκτο και
ή ευτυχία ένα άπιαστο όνειρο.
Όμως,τό σίγουρο
είναι, πώς γιά νά αλλάξει καί νά βελτιωθεί, ή πραγματικότητα πού ό κάθε άνθρωπος βιώνει, αρκεί νά αλλάξει
τόν τρόπο μέ τόν οποίο προσεγγίζει και αντιμετωπίζει ό ίδιος τήν ζωή του. Έτσι, γιά νά καταφέρει νά
αποκτήσει ψυχοσωματική υγεία, ευρωστία
καί ευτυχία, αρκεί να ανοίξει
ξανά τίς πύλες επικοινωνίας μέ τήν συμπαντική πραγματικότητα καί τήν Θεική
πανταχού παρουσία.
Ούτως ή άλλως ό
άνθρωπος προορίστηκε νά ζεί στόν
«Παράδεισο»,(στόν οποίο αναφέρονται, όλες οί θρησκείες καί ή Μυθολογία),
πού βρίσκεται διαρκώς μπροστά του, καί μέσα του, φτάνει νά ανοίξει τίς
εσωτερικές του πύλες ώστε νά μπορεί νά τόν δεί καί νά τόν αναγνωρίσει.
Αυτό το άνοιγμα,
θα τό επιτύχει μονάχα μέσω τής επανάκτησης τής εμπιστοσύνης,(έκ τού
εν+πίστη),καί τής πίστεως στόν Θεό.Καί επειδή ό Θεός αποκαλύπτεται όπου υπάρχει
ειρήνη, σημαίνει πώς όταν καταφέρει νά ειρηνεύσει μέσα του, τότε καί μόνον
τότε, θά ξανα-αποκτήσει τά πάντα…Ό άνθρωπος είναι πλασμένος «κατ’εικόνα καί
καθ’ομοίωσιν», τού ίδιου τού Θεού, δηλαδή τής τελειότητας, γεγονός πού σημαίνει
πώς όταν ξαναβρεί τήν χαμένη του
πίστη,καί ειρηνεύσει μέσα του (μέσα από τήν αγάπη, τήν συγχώρεση, τήν
κατανόηση, τήν αλληλεγγύη καί τήν εξάγνιση ψυχής καί σώματος), τότε καί μόνον
τότε , θά αποκτήσει υγεία καί ευτυχία, θά γίνει ένας αληθινός αθλητής,
κατακτώντας τόν μεγάλο Άθλο,τής
ανθρώπινης υπέρβασης καί τής προσέγγισης στήν Τελειότητα, τήν
Παντοδυναμία, ακόμα καί τήν Αθανασία…
Ή ανάπτυξη τής
υπομονής , προυποθέτει τήν
ταυτόχρονη καλλιέργεια ύψιστων αρετών,
όπως ή αγάπη, ή εγκράτεια, ή ταπεινοφροσύνη, ή καλωσύνη, ή συγχώρεση, ή
κατανόηση, ή λιτότης,κλπ.΄΄Η υπομονή ,επίσης, φανερώνει, τήν πνευματική ανάπτυξη, τήν Θρησκεία, καί τό πολιτισμικό επίπεδο
τού κάθε ανθρώπου.Νά γιατί τά αθλήματα στήν αρχαία Ελλάδα, συνοδεύοντο από τελετουργικά δρώμενα,βωμούς
και θυμιάματα, καί ήσαν αφιερωμένα στούς Θεούς..Κάθε αθλητής θεωρείτο τό πλέον
σεβάσμιο πνευματικό πρόσωπο, καί
γι’αυτό, σέ κάθε νικητή, απέδιδαν
όχι χρηματικό έπαθλο αλλά στεφάνι από φύλλα εληάς,( τό ιερό δένδρο τής Αθηνάς, τής Θεάς τής σοφίας καί τού σώφρονα
πολέμου), ή στεφάνι από φύλλα Δάφνης (το ιερό δένδρο του Απόλλωνα, τού μεγάλου
θεραπευτή Θεού τού φωτός, καί της
φώτισης) . Ή εληά συμβόλιζε τήν καρποφορία, τήν ευημερία, καί τήν σοφία, ενώ ή Δάφνη, τήν δόξα, τήν
υπεροχή, τήν ακτινοβολία, τό Κάλλος πού χαρίζει ή καθαρότης, ή εξάγνιση ,και ή
φώτιση. Ό κάθε αθλητής στήν αρχαία Ελλάδα, ζούσε «μυστηριακά», λιτά , ταπεινά,
καί σχεδόν ασκητικά, μέ συνεχείς νηστείες , καί άπεχε από τά κοσμικά.Ή πίστη
του στον Ένα και μοναδικό Θεό, καί ή καθημερινή εξάγνιση τής ψυχής του,
ήταν ή αληθινή πηγή τής δύναμης του.Όσο ενδυνάμωνε ή πίστη
του στον Θεό, μέσω τής αδιάκοπης καί καθημερινής καλλιέργειας σωματικών –
ψυχικών καί πνευματικών αρετών, δηλαδή, ψυχικής εξάγνισης, τόσο περισσότερο αποκτούσε τήν εύνοια τού Θεού,
λαμβάνοντας τήν δύναμη από Εκείνον, ή
οποία τον καθιστούσε ικανό, ώστε τελικά να καταφέρει νά καταφέρει κάνει τήν
ανθρώπινη Υπέρβαση καί νά επιτύχει τόν
ΑΘΛΟ και την Θεική προσέγγιση. Κάτι αντίστοιχο , είναι και ή Χριστιανική ρύση
«Ό ταπεινών ,υψωθήσεται».
Ό ΆΘΛΟΣ είναι
ή ανθρώπινη υπέρβαση πού μπορεί να καταφέρει μέσω τής δύναμης τής
Πίστεως στόν Θεό, ό άνθρωπος-αθλητής, ώστε νά
επιτευχθεί τό μέγα μυστήριο της Θεουργίας, μέσω τού οποίου,
πραγματοποιείται ή μεγάλη Μυστηριακή μετατροπή. Ή ανθρώπινη αδυναμία μετατρέπεται
σέ παντοδυναμία,καί τό ακατόρθωτο γίνεται κατορθωτό.
ΑΘΛΟΣ ,λοιπον ,είναι ή Υπέρβαση τών ανθρώπινων ορίων,
καί κατά συνέπεια, είναι, «τό
Μέγα Μυστήριο τής Θεουργίας», πού επιτυγχάνεται, μέσω τής Πίστεως στόν Θεό, καί τής τελετουργικής,
μυστηριακής (σιωπηλής), εντατικής καί μέ διάκριση καθημερινής άσκησης
(εξάγνισης),ψυχής- σώματος- καί νού.
ΜΙΝΩΙΚΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ
Σύμφωνα μέ τόν Πλάτωνα: «Ήρχοντο τών γυμνασίων
πρώτοι μέν οί Κρήτες».
Ό Μινωικός είναι ό
αρχαιότερος πολιτισμός στόν κόσμο, πού παρέχει πάμπολλες εικονογραφικές
πληροφορίες μέσα από τοιχογραφίες, σφραγιδόλιθους, αγγεία, κλπ, σχετικές
μέ τήν αθλητική δραστηριότητα,
τήν εποχή τού χαλκού, δηλαδή παλαιότερα από 3.000 χρόνια π.Χ.
Στήν «Πολιτεία»
τού Πλάτωνα αναφέρονται ή ανατροφή τών
νέων και τά γυμνάσια μέ τήν φράση «Πρώτοι οί κρήτες εγυμνώθησαν» στούς
αθλητικούς αγώνες.Στά διάφορα αθλήματα οί κάτοικοι τής Κρήτης, εμφανίζονται νά
φορούν τό χαρακτηριστικό «Περίζωμα», τό οποίο, σέ κάποια αγωνίσματα φαίνεται νά
φορούσαν καί οί γυναίκες.
Σέ δημοσίευμα τού
Χ.Μπουλώτη, αναφέρεται, πώς ή ολική γυμνότης είναι σποραδική, σέ σχέση μέ τό
Μινωικό ζώμα τών ανδρών (αιδιοθύλακας), καί τήν κωδωνόσχημη φούστα τών
γυναικών, συνδυασμένη μέ σφιχτό περικόρμιο αφήνοντας τό στήθος γυμνό.Τό
συγκεκριμένο γεγονός γυμνότητας αποτελούσε χαρακτηριστική πρωτοπορία στόν
αθλητισμό, αφού σύμφωνα μέ τόν Πλάτωνα, τό νά ντρέπεται κάποιος νά γυμνασθεί
γυμνός ήταν δείγμα βαρβαρότητας.
Τά κυριώτερα
αθλήματα τής εποχής τού χαλκού στήν Κρήτη ήταν ή Τοξοβολία, τό Παγκράτιο,ή
Πυγμαχία, ή Πάλη, τά Ταυροκαθάψια, τά ακροβατικά.
Τά αθλήματα ήταν
συνδεδεμένα μέ τήν θρησκεία, καί τήν μεγάλη Θεά, υπό τήν προστασία τής οποίας
ετελούντο.Είχαν τελετουργικό χαρακτήρα καί τελετουργικά δρώμενα, μέ πομπές
ανδρών καί γυναικών,στούς κύκλους τού Μινωικού πολιτισμού, καί πολύ μεταγενέστερα, καί τού Μυκηναικού πολιτισμού, συνδέοντας τό
θέαμα μέ τόν πολιτισμό, καί τήν θρησκεία.Κάθε αθλητικό αγώνισμα συνδεόταν μέ τό
πνεύμα τής θρησκευτικότητας, καί τών πολεμικών λόγων.Οί αρχαίοι Μινωίτες
θεωρούντο οί καλύτεροι πολεμιστές της ανθρωπότητας.Όμως πίστευαν, πώς ένας
καλός πολεμιστής, πρέπει πρώτιστα, νά
γίνει άριστος Χορευτής καί Αθλητής.Δηλαδή,
πρώτιστα, νά αναπτύξει τήν εσωτερική του Πίστη στόν Θεό, καθώς επίσης, καί
τό πολιτισμικό καί Πνευματικό του επίπεδο, μέσω καλλιέργειας τής υψίστης τών
αρετών, τής Υπομονής,καί τής Εγκράτειας.Μόνο μέ αυτό τόν τρόπο, πίστευαν πώς ό
κάθε πολεμιστής θα είναι ικανός να διαχειριστεί ορθά την σωματική –ψυχική –και
πνευματική του Δύναμη, ώστε νά αποκτήσει τήν εύνοια τής Αθηνάς, (τής Θεάς τής
Σοφίας, καί τού Σώφρονα πολέμου).Ή Αθηνά, σέ πολλές αναφορές της μυθολογίας,
ταυτίζετο μέ τήν μεγάλη Δίκτυνα Θεά τών Όφεων, δηλαδή τήν Θεά τής ισορροπίας
καί τής Γέννεσης τών συμπάντων.
Τά αθλήματα
τελούντο στό πλαίσιο επίσημων θρησκευτικών εκδηλώσεων, στίς οποίες
περιλαμβάνοντο καί οί σπουδαιότερες από τίς ταφικές τελετουργίες, σέ ένδειξη,
τής ανθρώπινης Υπέρβασης, καί
μετατροπής, τού ακατόρθωτου σέ κατορθωτό, καί μεταφορικά, τής θνητότητας σέ αθανασία..
Ή έναρξη καί ή
ολοκλήρωση τών εορτών,περιλάμβαναν στό τελετουργικό τους χορούς, καί θεατρικά
δρώμενα, μέ επιλεγμένα θέματα καί μέ τήν συνοδεία μουσικών οργάνων όπως αυλός,
κύμβαλα, κλπ. Ή σύνδεση. Τελετουργικού μυστηρίου-χορού-θεάτρου-μουσικής-καί
αθλημάτων, δεν ήταν τυχαία.Συμβόλιζε τήν συμπαντική πραγματικότητα, δηλαδή τήν
ισορροπία,την ελευθερία, τήν θεραπεία, τήν Αρμονία, καί τήν Αθανασία.Αυτή ή
σύνδεση φανέρωνε μέ μυστηριακό τρόπο, τό «Κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσιν» τού
ανθρώπου μέ τόν ίδιο τόν Θεό.Έτσι κάθε αθλητική εορτή αποτελούσε ταυτόχρονα, «Τελετουργικό Μυστήριο», γιά τούς
Αθλητές, καί «Τελετουργική θεραπευτική
Μύηση», γιά τούς θεατές.
Ό «Κότινος»,τό
στεφάνι από αγριελαία, ήταν το έπαθλο των νικητών.
ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ ΧΟΡΟΣ
Οί Μινωίτες ήσαν
οί καλύτεροι χορευτές στον κόσμο (π.χ.ό Ροδάμανθος), και οί καλύτεροι
πολεμιστές.Τόν Πυρρίχιο κατ’εξοχήν, χορό τους, τόν έμαθαν, από τούς
Κουρήτες(Κορύβαντες ή Καβείρους).;O ΠΥΡΡΊΧΙΟΣ ήταν ό πολεμικός χορός των Κουρητών-Ιδαίων
Δακτύλων.
Στήν
πραγματικότητα, ό Πυρρίχιος Χορός συμβολίζει τις δονήσεις του αναπτυγμένου
πνευματικά ανθρώπου, ό οποίος έχει προσεγγίσει το «Κατ’εικόνα και
καθ’ομοίωσιν».Κάθε άνθρωπος αποτελεί ένα βιομαγνητικό δίπολο(βιομαγνήτης), πού εκπέμπει ένα βιομαγνητικό πεδίο, του οποίου
οί συχνότητες έχουν άμεση συνάρτηση από την ψυχική-νοητική-σωματική και
πνευματική του φύση.Όσο ό άνθρωπος εξαγνίζεται ψυχικά-σωματικά –και νοητικά,
τόσο οί συχνότητες του είναι υψηλώτερες
και λεπτοφυείς , εκπέμποντας χρυσίζουσα Αύρα..Όσο αναπτύσσεται ό άνθρωπος
πνευματικά, τόσο αποκτά οικουμενική συνείδηση,και οί δονήσεις του
εναρμονίζονται με τις υψηλές δονήσεις των συμπάντων και του ίδιου του Θεού.
Οί λέξεις
Χορός-Χαρά και Χάρις είναι παράγωγες λέξεις της ίδιας ρίζας, πού προυποθέτουν
την ελεύθερη ροή του Χα...Χα..Χα…εξ’ού και ΧΑΡΑ.Όμως όσο επιτυγχάνεται ή
ελέυθερη ροή της Χαράς και τής Θείας Χάριτος, τόσο, προυποθέτει την
εμπιστοσύνη, την πίστη και το Άνοιγμα των 7 Πυλών,(ψυχικών κέντρων ή,
τσάκρας).Ή Χαρά και ή Χάρις, είναι συνυφασμένες με εξαγνισμένο, ειρηνικό
άνθρωπο πού βιώνει τον εσωτερικό παράδεισο και δονείται στις υψηλές δονήσεις
του κήπου των εσπερίδων (άνοιγμα 7ης πνευματικής ανώτατης
πύλης-τσάκρα)..Κατά συνέπεια , ό Πυρρίχιος Χορός των Κουρητών, είναι το σύνολο
των υψηλών πνευματικών δονήσεων πού απορρέουν από την προσέγγιση του ανθρώπου
με τον Θεό μέσω της βαθειάς πίστεως-υπομονής-και χάριτος.
Σύμφωνα με την
Θεογονία του Ησίοδου, οί πρώτοι Θεοίμ πού γεννήθησαν στον κόσμο ήσαν ό
Ουρανός(έκ του ορώ+άνω=ούρος-φύλακας των άνω=πνεύμα) και ή Γαία(ύλη-φύλακας των
κάτω).Ό Ουρανός, φοβο΄’υμενος μην χάσει την εξουσία,μέσω της διαδοχής, έρριπτε
τά παιδιά του στα έγκατα της γής.Ή Γαία πού δεν συμφωνούσε με την συμπεριφορά
του συζύγου της έκτυψε στην νυφική της κλίνη τον γυιό της Κρόνο-Χρόνο τον οποίο
βοήθησε αργότερα να πάρει την εξουσία.Έτσι, ό Κρόνος-Χρόνος, ακολουθώντας την
συμβουλήτής μητέρας του, πήρε ένα δρεπάνι και έκοψε τά γεννητικά όργανα του
πατέρα του, τά οποία πέφτοντας στην θάλασσα δημιούργησαν αφρούς από τόυς
οποίους γεννήθηκε ή πανέμορφη Αφροδίτη,
ή Θεά του έρωτα και της αγάπης.Τήν ίδια όμως μοίρα με τον πατέρα του είχε και ό
γυιός του Κρόνος, ό οποίος,φοβούμενος την κατάρα-προφητεία του πατέρα του,
έτρωγε τά παιδιά του πού γέννησε με την σύζυγό του την Ρέα(ροή).Όταν ή Ρέα
έμεινε ξανά έγκυος στον Δία, δεν ήθελε και εκείνος να έχει την ίδια τύχη με τά
αδέλφια του, και έτσι,ακολουθώντας την συμβουλή των γονιών της κατέφυγε στην
Κρήτη, στο σπήλαιο Ιδαίον Άνδρον για να γεννήσει κρυφά το παιδί της και να το
σώσει.Τούς πόνους της γέννας προσπαθούσε να τους καταπνίξει μπίγοντας τά
δάχτυλα των χεριών της στην γή, και από κάθε δάχτυλο ξεπήδησε και ένας από
τους Iδαίους Δάχτυλους,
αγαθά πλάσματα πού ζούσαν ειρηνικά στα βουνά της κρήτης.Σέ όλη την διάρκεια της
γέννας φυλούσαν το στόμιο της σπηλιάς οί Κουρήτες,πού ταυτίζονται με τους
Ιδαίους Δαχτύλους, τους Κορύβαντες και τους Καβείρους.
Ό Κρόνος-Χρόνος
ήταν ό Θεός της σοδειάς και της συγκομιδής, και συμβόλιζε το προσωρινό της κάθε
εκδηλωμένης μορφής καθώς και την αιώνια μετατρεπόμενη εξέλιξή της.Επίσης ό
Κρόνος-Χρόνος, συμβόλιζε την προσωρινότητα των
εκδηλωμένων στοιχείων, καθώς και των χωροχρόνων των συμπάντων. Από την
στιγμή πού εκδηλώθηκε ό μορφοποιημένος κόσμος γεννήθηκε και ή έννοια του
προσωρινού.Όλόγος είναι επειδή «Τά πάντα ρεί, και ουδέν στάσιμον», πράγμα πού
σημαίνει πώς ή κάθε στοιχείο- μορφή-χώρος-χρόνος είναι στιγμιαία και αμέσως
μεταβαλλόμενη .Τά στοιχεία, ή ενώσεις και οί συνεχόμενες μετατροπές τους
καθορίζουν τις συνεχώς μεταβαλλόμενες μορφές και χωροχρόνους.Θά μπορούσε κανείς
να πεί με βεβαιότητα πώς ό Κρόνος-Χρόνος είναι ή αιτιατή μετατροπή των
στοιχείων, πού αποτελεί την αιτία των μορφών και των χωροχρόνων.Αυτή ή
συνεχόμενη μετατροπή είναι επίσης και ή αιτία της σοδειάς , της συγκομιδής και
της γονιμότητας. Ή Ρέα (Ροή), καθόριζε την ροή των πραγμάτων στο βασίλειο του
Κρόνου-Χρόνου, καθώς και την κίνηση και την διαδοχή.Μέ λίγα λόγια καθόριζε την
«ΑΙΤΙΑΤΟΤΗΤΑ» της αέναης εξέλιξης τών εκδηλωμένου κόσμων, δηλαδή την ίδια την
«Εν Δυνάμει Μοίρα» των πάντων.Ήταν ή «ένωση και των ΕΚΔΗΛΩΜΕΝΩΝ 5
στοιχείων»,(Μαχάτ),και ή «Εν Δυνάμει Μοίρα» τους..Παιδιά της ήταν ή Εστία(ΠΥΡ),
ή Δήμητρα(ΓΑΙΑ), ή Ήρα(ΑΗΡ), ό Άδης(ΑΙΘΗΡ), ό Ποσειδώνας(ΥΔΩΡ), ό Δίας(ΜΑΧΑΤ).
Μόλις γέννησε τον
Δία, ή Ρέα ανάθεσε στους Κουρήτες να το μεγαλώσουν .Εκείνοι χτυπούσαν δυνατά τά
πόδια τους στην γή, ενώ ταυτόχρονα χόρευαν,χτυπούσαν τά τύμπανα με τις
μεταλλικές τους ασπίδες, βγάζοντας πολεμικές κραυγές γι’ά να καλύψουν το κλάμα
του μωρού.Στήν ανατροφή του Δία έπαιξαν σπουδαίο ρόλο ή κατσίκα Αμάλθεια και ή
νύμφη Μέλισσα.
Σύμφωνα μέ τόν
Πλάτωνα: «Χορούς τε ωνομακέναι, παρά τό τής χαράς, έμφυτον όνομα.Παρά τό
χαίρειν, ή, έκ τού χώρος-χωρώ επί τόπου, και έκ τού περιεχομένου, τό
περιεχόμενον». «Οί δε χοροίς κάλλιστοι, άριστοι έν πολέμω(Όσοι χορεύουν
καλύτερα, είναι άριστοι στον πόλεμο».Ό Πυρρίχιος Χορός των Κουρητών ήταν και ή
πρώτη αναφορά περί « Αρχέγονης Γιόγκα»(=Ένωση ύλης+ψυχής+πνεύματος).Ήταν ή
διαδικασία του «Κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσιν» του ανθρώπου με τον ίδιο τον
Θεό.Δέν είναι τυχαίο το γεγονός πώς ό Δίας γεννήθηκε σε σπήλαιο, όπως αργότερα
και ό ίδιος ό Χριστός(Θεάνθρωπος).Επίσης ό Δίας τράφηκε απότό γάλα τής
αίγας-κατρίκας Αμάλθειας πού από το κέρατό της έβγαιναν όλα τά αγαθά των
συμπάντων, και από το Νέκταρ(μέλι) της νύμφης Μέλισσας.Κατά παρόμοιο τρόπο και
ό Χριστός γεννήθηκε στην φάτνη όπου τον ζέσταινα τά χνώτα των προβάτων(μωρά
κατσίκια).Σύμφωνα με τον μύθο, μια μέρα πού έπαιζε ή Αμάλθεια με τον Δία,
έσπασε το κέρατο της.Γιά να μην στενοχωρηθεί ή Αμάλθεια και ως ένδειξη
ευγνωμοσύνης γέμισε το κέρατο με όλα τά αγαθά ώστε να μην λήψει ποτέ τίποτε
στον κάτοχό του.Έτσι έμεινε στην ιστορία ως «Το κέρας της Αμάλθειας» και
σύμβολο αφθονίας.Όταν ό Δίας μεγάλωσε και διεκδίκησε την εξουσία από τον πατέρα
του Κρόνο,έπρεπε να αντιμετωπίσει τον πατέρα του Κρόνο και τους τιτάνες πού
εξουσίαζαν το σ΄ύμπαν.Σέ αυτή την μάχη χρειαζόταν μια κατάλληλη ασπίδα, ή,
πανοπλία,άτρωτη και φοβερή στην όψη.Αυτή την ασπίδα την κατασκεύασε ό Ήφαιστος
με το δέρμα της Αμάλθειας πού ήταν αδιαπέραστο από τά βέλη, και πάνω της
προσάρμοσε το κεφάλι της γοργόνας
–κενταύρισας, Μέδουσας, ή, Γοργώ, πού όποιος το αντίκρυζε,γινόταν πέτρα. Μετά
την σπουδαία μάχη πού του χάρισε την απόλυτη εξουσία,ό Δίας έδωσε την πανοπλία
του «Αιγίδα» στην κόρη του Αθηνά θεά της σοφίας.Παράγωγες λέξεις της
Αιγας-Αιγίδος, ό Αιγέας(γυιός του Πανδίωνα από την γεννεά του Ερεχθέα, του
γυιού του Ήφαιστου και της Αθηνάς,πού τον ανάθρεψε ή Πάνδροσος, (κόρη του
Κέκροπα),μέσα στον ναό της Αθηνάς στην Ακρόπολη), Αίγιον, Αίγυπτος(έκ του
αιγία+υπτίως),Αίγινα(όπου υπήρχε ό ναός της Αφαίας(Δίκτυνας Θεάς), πού
σχετίζεται με το Ιερό τρίγωνο της αρχαιότητας ), κλπ.Αίγα-Αιγίδα και Άργος
έχουν κοινή σχέση, αφού ή πυραμίδα του Άργους χρονολογείται 600 περίπου χρόνια
παλαιότερη από εκείνη των αιγυπτιακών.Οί Έλληνες ωνομάζοντο και Αργείοι, και ό
Ηρακλής επίσης καταγόταν από το Άργος.
Ό Πυρρίχιος, ήταν
ό κυριώτερος πολεμικός χορός, έν πλήρει πανοπλία.Τό όνομα του, προέρχεται από
την Θεά Αθηνά(Αθάναρ-Αθάνατη-Κορρησία-Αειπάρθενος), ή οποία όταν γεννήθηκε από
το μέτωπο του Δία, γεννήθηκε ήδη μεγαλωμένη και όχι βρέφος, «Πυρριχίζουσα», και
ένστολος, και ή οποία τον χόρεψε, έν πλήρει πανοπλία μετά την νίκη της εναντίον
των Γιγάντων.
Σε ανθρώπινη
αντιστοίχιση,ό άνθρωπος από την ώρα της γέννησής του,και ακόμα πιο πρίν , στην
«Εν Δυνάμει» γέννησή του, κουβαλάει στήν θυμική
(συναισθηματική-νοητική-σωματική) του φύση, το βάρος των προπατόρων
του(πρωπατορικό αμάρτημα).Πρόκειται για μη εξαγνισμένες δονήσεις χαμηλών συχνοτήτων (από
εγωισμό-φόβους-ενοχές-θυμό-φθόνος-κλπ), των προπατόρων του(κάρμα), τις οποίες
από την ώρα της γέννησής του έχει την εντολή(αποστολή ζωής-ντάρμα) από τον
«Ευρυσθέα»(ό έχων ευρεία θέαση των πραγμάτων-δηλαδή ό έχων ανοιχτές τις 7
Πύλες(τσάκρας)),να τις εξαγνίσει ώστε να καταφέρει να βιώσει τον
Παράδεισο(υπέρτατη αλήθεια), και όχι την κόλαση(πλάνη). Αυτό θα το καταφέρει αν
ενεργοποιήσει το «εν δυνάμει» πνευματικό του δυναμικό(Ηρακλής), και γίνει
αθλητής(υπομονετικός και πιστός στον Θεό), περνώντας υπομονετικά από το
μυστήριο του Πάσχα(των 12 άθλων-των ελευσινίων,ή, καβειρίων μυστηρίων- της αργοναυτικής
εκστρατείας), ώστε τελικά νά καταφέρει να φτάσει στην Κολχίδα, αφυπνίζοντας την
Υπερσυνείδησή(Αθηνά-Αθάναρ) και να γίνει Κουρήτης, «κατ’εικόνα και
καθ’ομοίωσιν» με τον ίδιο τον Θεό, την πηγή της προέλευσης και τον ύψιστο προορισμό του.
Από την ώρα της
γέννησής του ά άνθρωπος έχει την εντολή να γίνει άριστος χορευτής και
πολεμιστής διότι μέσα του εμπεριέχει και
τις δύο κοσμικές δυνάμεις του καλού και του κακού.Τού εγωισμού(πλάνης)
και της αλήθειας.Τών σαρκικών επιθυμιών
του προσωρινού, και την πνευματική ανάγκη της αιωνιότητας.Όλα αυτά θα τά
καταφέρει, μονάχα, μέσω της ΧΑΡΑΣ-ΧΑΡΙΣ(ΡΟΗ ΤΟΥ ΧΑ ΧΑ
ΧΑ ),πού του εξασφαλίζει ή
καλλιέργεια της απέραντης πίστης-αγάπης –ευγνωμοσύνης –και εμπιστοσύνης στον
Ύψιστο Πατέρα και Πανδημιουργό. Μονάχα έτσι, θα καταφέρει να γίνει αληθινός κουρήτης(=έκ του
κραίνω=δημιουργό), δηλαδή, δημιουργός του εαυτού του, προσεγγίζοντας το
«κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσιν», δηλαδή τον ίδιο τον Θεό…
Άλλοι, Μινωικοί
πολεμικοί χοροί μεταγενέστεροι ήσαν: ό
Επικρήδιος, καί ό Πρύλις(έκ του πρυλεύς=οπλίτης, μάχεται υπέρ του λαού).
Άξιον σημείωσης
είναι λίγες πληροφορίες περί του Αιγέα:Ήταν ό 9ος βασιληάς της
αρχαίας Αθήνας περίπου 1.300π.Χ, και αναφέρεται και γυιός του Ποσειδώνα.Ήταν αδελφός του
Πάλλαντα(βασιληά των Μεγάρων), του Νύσσου, και του Λύκου.Παντρεύτηκε την
Πραξιθέα.Αναφέρεται και γυιός της Αθηνάς.Πολέμησε με τον Μίνωα(βασιληά της
Κρήτης),όπου πέθανε ό γυιός του Μίνωα, ό Ανδρόγεως.Τότε ό Αιγέας , μετά τον
χρησμό της Πυθίας, συνθηκολόγησε με τον Μίνωα, στέλνοντας κάθε χρόνο 7 κορίτσια
και 7 αγόρια στον Μινώταυρο.Παντρεύτηκε την Μήδεια και απέκτησε τον πρώτο του
γυιό τον Μήδο.Επίσης με την Αίθρα γέννησαν τον Θησέα, ό οποίος όταν έγινε 16
ετών ξεκίνησε από την Τροιζηνία για την Αθήνα,για να ανταμώσει τον Αιγέα χωρίς
να ξέρει πώς είναι πατέρας του.Ό Αιγέας μόλις τον αναγνώρισε για γυιό του ,
έδιωξε την Μήδεια και τον Μήδο.Ό Θησέας ανέλαβε να απαλλάξει τους Αθηναίους από
τον βαρύ φόρο στον Μινώταυρο, τόν οποίο κατάφερε να σκοτώσει.Όμως ξέχασε να
αλλάξει τά πανιά του πλοίου του, από μαύρα σε άσπρα και ο Αιγέας από το Σούνιο,
μόλις είδε τά μαύρα πανιά έπεσε στη θάλασσα και πέθανε.Από τότε ή θάλασσα
ωνομάσθη Αιγαίον Πέλαγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου